Bijna 39

Hoe oud worden we weer?

Het is bijna zover, vrijdag worden we 39. Heb de wandelstok al klaargezet naast het bed, benieuwd of ik hem nodig heb. Maar heb er een goed oog op, want hoewel het lichaam ons af en toe in de steek laat, blijft de geest ergens rond de 23 hangen ;-).

Jong en levendig van geest, hoewel het zich niet altijd veruitwendigt.

Maar zoals ik al eerder schreef het leven begint nog maar voor mij, dus moeten we vanaf nu altijd 38 aftrekken bij de jaren.

Dus worden we vrijdag 1 jaar ;-). En dat gaan we toch een beetje proberen te vieren. Alleen weet ik nog niet hoe. Maar dat zal wel duidelijk worden de vrijdag hoop ik.

De enige hoop dat ik nog koester voor mijn 39ste jaar is de capaciteit om me niet meer te ergeren aan vanalles. Maar als ik kijk naar mijn vader is de kans redelijk klein dat dat lukt. Die kan op alles kankeren en het lost toch niets op. Dus als we met die traditie kunnen breken zijn we tevreden.

 

Verder nog altijd niets gehoord over de verkoop van mijn wagen, dus voor de zoveelste keer voel ik me in de steek gelaten door de FIAT-garage. De nummer 1 in service, je kan het zeggen maar het waarmaken is een andere zaak. En daar worden de verwachtingen niet altijd ingelost. 

 

Nieuwe klas Zoë

Zoë is uiteraard ook terug naar school, naar het 2de middelbaar. Wat worden kleine meisjes snel groot. Het cliché "Wat worden ze snel groot!" is met recht en reden een cliché. Ze worden ook verdorrie snel groot. Dus moeten we genieten van elke minuut dat we ze zien, ook al zijn dat er  niet veel.